Gister was ik in verzorgingshuis Sint Nicolaas in Enkhuizen.
Ik kwam er voor het eerst en ik vond het best een beetje spannend…
Die spanning verdween op het moment dat ik omgekleed was tot Kaatje Stip… De zakken van mijn rok waren gevuld met poppenkastpoppen, ik keek mezelf aan in de spiegel en ik was er klaar voor.
Ik heb de afgelopen jaren, mede door de dementie van mijn lieve ma en door cursussen te volgen bij Verhip, geleerd dat het belangrijk is, volledig in het NU aanwezig te zijn. Gewoon te laten gebeuren wat er gebeurt , want dan ontstaan de mooiste momenten. Heel bijzonder.
Ik ging naar de bovenste etage van het huis en liep door de lange gang. De meeste bewoners waren op hun eigen kamer. De deuren op een kiertje.
Ik klopte op een van de deuren en duwde die heeeeel voorzichtig open. In de kamer zat een mevrouw op een stoel voor de TV. Ze keek naar de beelden- en luisterde naar de muziek van André Rieu.
Ik vroeg of ik binnen mocht komen… Ze keek mij aan en zei: “Ik ken jou niet” en ik antwoordde: “Dat klopt, ik ken u ook niet, maar mag ik verder komen? “Nou, dat moet dan maar…..”
Ik liep rustig naar haar toe en haar ogen richtten zich op de zakken van mijn rok. Ik vertelde dat daar poppenkastpoppen inzaten en daarop reageerde zij: “Laat die maar mooi zitten…” Maar haar blik was nieuwsgierig en bleef gericht op de zakken…
Heeeeel langzaam haalde ik Poes Minoes tevoorschijn en mevrouw “veerde op”. Ze was blij verrast en zei: “maar die is leuk!” Ze wilde de pop wel vasthouden en toen ik Minoes aan haar gaf voelde zij hoe zacht ze is. Met Minoes in haar handen, dwaalde haar blik af naar de TV. Toen ik ook keek, waren er dames met prachtige jurken aan in beeld en zo “toverde” ik prinses Rozenmond tevoorschijn. Opnieuw was zij blij verrast. “Wat ziet ze er mooi uit”. En de prinses werd uitgebreid bekeken…
Daarna was het genoeg. “Doe ze nu maar weg”, sprak ze…
Ik stopte de poppen in de zakken van mijn rok en toen ik afscheid van haar nam, vroeg ze: “Kom je wel terug?” “Misschien kom ik nog eens”, zei ik en we zwaaiden naar elkaar…
Karin's Verkleedpret 